Dankzij ontdekkingsreizigers en handelaars wist men in Europa al in de 15e eeuw dat er een eilandenrijk bestond in het verre oosten waar kostbare specerijen groeiden. Portugezen, Spanjaarden en Nederlanders trotseerden de gevaren van zo’n maandenlange reis; zij zochten en vonden de Molukken. Het kostte veel strijd, maar uiteindelijk kwam Indië onder Nederlands bestuur. De Vereenigde Oostindische Compagnie, de VOC, was een particuliere Nederlandse handelsonderneming, een overkoepelend orgaan in de bloeiende handel in allerlei producten en bestond van 1602 tot 1798. Toen ging het failliet en ging over in Nederlandse handen.
De bevolking van dit uitgestrekte eilandenrijk met zoveel volkeren en talen wilde liever vrij zijn.
In 1814 werd het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger, het KNIL,opgericht om de onwillige vorsten en de bevolking tot overgave te dwingen aan het Nederlandse gezag. In het KNIL zaten behalve Nederlandse, ook inheemse soldaten en soldaten van Afrikaanse oorsprong, Veel Molukkers namen dienst in het KNIL, dat ging vaak van vader op zoon. Zij vochten onder Nederlandse vlag voor de Nederlandse vlag.
Toen de reis naar Nederlands-Indië korter en minder gevaarlijk werd dankzij de opening van het Suez Kanaal op 17 november 1869, ondernamen meer Europese vrouwen de reis naar Indië dat daardoor op sommige punten weer ‘vereuropeeste’.
Hoezo vereuropeeste?
In de jaren dat er amper blanke vrouwen waren in Indië, gingen de mannen relaties aan met een inheemse vrouw. De kinderen uit zo’n relatie geboren zijn Indisch, gemengdbloedig. Hun vader, de blanke toean, werkte hard op de plantage of elders en de kinderen werden door hun inheemse moeder opgevoed. Zij sprak haar moedertaal met hen. Deze taal was de kinderen vaak meer eigen dan het Nederlands dat hun vader met hen sprak.
Zo is die tussenlaag van Indische Nederlanders ontstaan; niet blank en niet bruin.Zo was ook bijna altijd hun positie in de maatschappij: niet bij de hoogsten en niet bij de laagsten, maar er tussenin.
De Molukse KNIL militairen hebben een ander verhaal.
Zij zijn afkomstig van de grote en kleine Molukse eilanden met evenzo vele talen en tradities. Uiterlijk verschillen zij van de andere bewoners van de archipel, maar ook innerlijk. Zij trouwden in de regel binnen hun gemeenschap, waardoor tradities, taal en adat bijna onveranderd doorgegeven konden worden.
Het motto van het KNIL: Wij zijn bereid, brachten zij in de praktijk. Zij voerden de opdrachten van het Nederlandse bestuur in Indië uit.
Bron : https://www.indie-herdenking-helmond.nl/kunstwerk.html
Het kostte veel strijd, maar uiteindelijk kwam Indië onder Nederlands bestuur. De Vereenigde Oostindische Compagnie, de VOC, was een particuliere Nederlandse handelsonderneming, een overkoepelend orgaan in de bloeiende handel in allerlei producten en bestond van 1602 tot 1798. Toen ging het failliet en ging over in Nederlandse handen.
Foutje ?
Het was al en Nederlandse handelsonderneming.. kan dus niet daarna nog een keer overgaan in Nederlandse handen.